Η αντιοξειδωτική θεραπεία είναι μια θεραπεία που βοηθά στη μείωση του οξειδωτικού στρες(*) στα κύτταρα του σώματος. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε ασθενείς με καρδιακή νόσο, υψηλή χοληστερόλη, διαβήτη και ελονοσία.
Είναι επίσης χρήσιμη για την πρόληψη ασθενειών, όπως ο καρκίνος, καθώς και για την επιβράδυνση της φυσιολογικής διαδικασίας της γήρανσης του δέρματος και των άλλων οργάνων.
Το οξειδωτικό στρες εμφανίζεται όταν κάποια από τα μόρια που περιέχουν οξυγόνο παρουσιάσουν ανισορροπία και το σώμα δεν έχει την ικανότητα να τα εξουδετερώσει ή να αναστρέψει τις καταστροφικές επιπτώσεις που έχουν πάνω σε μεμονωμένα κύτταρα. Τα μόρια αυτά είναι γνωστά ως ελεύθερες ρίζες. Το αποτέλεσμα αυτής της βλάβης είναι η κατάρρευση του DNA του οργανισμού. Η αντιοξειδωτική θεραπεία βοηθά στη μείωση του οξειδωτικού στρες που συμβαίνει στα όργανα των ασθενών, στην καταπολέμηση των σοβαρών ασθενειών και στην αντιστροφή της ζημιάς που έχει υποστεί ο ασθενής σε κυτταρικό επίπεδο.
Οπως ακριβώς τα ένζυμα, έτσι και τα αντιοξειδωτικά βρίσκονται σε ορισμένα τρόφιμα, όπως οι φράουλες, τα βατόμουρα, τα μούρα, το πράσινο τσάι και οι πράσινες πιπεριές. Σε γενικές γραμμές τα τρόφιμα με φυσική υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και σε βιταμίνη Ε είναι επίσης υψηλής περιεκτικότητας σε αντιοξειδωτικά. Αυτό σημαίνει πως ουσιαστικά τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Δύο από τους κύριους τύπους αντιοξειδωτικής θεραπείας που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες περιλαμβάνει την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων από αυτές τις τροφές ή τη λήψη τους σε μορφή συμπληρωμάτων.
Οι αντιοξειδωτικές ουσίες δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την αναστροφή των ζημιών που γίνονται στα όργανα από τη νόσο, αλλά είναι χρήσιμες επίσης για την αναστροφή των φυσικών σημαδιών της γήρανσης.
Αντιοξειδωτικά προϊόντα όπως λοσιόν, κρέμες και αλοιφές είναι μαζικής παραγωγής και χρησιμοποιούνται από άτομα που ενδιαφέρονται να μειώσουν την εμφάνιση των ρυτίδων και την επιβράδυνση της διαδικασίας των γηρατειών. Επίσης, πολλοί χρησιμοποιούν τα αντιοξειδωτικά ως ασπίδα και πρόληψη ασθενειών όπως ο καρκίνος.
Οταν η αντιοξειδωτική θεραπεία χρησιμοποιείται σωστά, βοηθά στην αποκατάσταση της υγιούς κυτταρικής δραστηριότητας και αναζωογονεί ιστούς που έχουν πληγεί από την οξείδωση. Οταν αντίθετα δεν χρησιμοποιείται σωστά, μπορεί κάποιοι να αντιμετωπίσουν τις παρενέργειες των αντιοξειδωτικών. Ενα παράδειγμα είναι η τοξικότητα της βιταμίνης C, που όμως είναι σπάνια και συμβαίνει στην περίπτωση που καταναλωθεί πάρα πολλή βιταμίνη C που μπορεί να προκαλέσει διάρροια ή στομαχικές διαταραχές.
Τα άτομα που μάχονται μια ασθένεια ή που θέλουν να καταπολεμήσουν τις ασθένειες γενικότερα, μπορούν να υποβληθούν σε αντιοξειδωτική θεραπεία με τη χρήση τροφών και συμπληρωμάτων, πάντα με ιατρική παρακολούθηση.. Για κάποιους μπορούν να συνταγογραφηθούν πιο επιθετικές στρατηγικές ιατρικής θεραπείας με αντιοξειδωτικά. Με τον τρόπο αυτό παρακολουθούνται οι επιδράσεις των αντιοξειδωτικών ουσιών για να εξακριβωθεί κατά πόσον η θεραπεία λειτουργεί ή όχι, καθώς και το πώς τα αντιοξειδωτικά είναι σε συντονισμό με άλλα φάρμακα που συνταγογραφούνται για τη θεραπεία της ασθένειας.
Οι άνθρωποι που δεν είναι άρρωστοι αλλά θέλουν να επωφεληθούν από τις θετικές επιδράσεις των αντιοξειδωτικών ουσιών, χρησιμοποιούν τροφές και συμπληρώματα. Αυτές οι θεραπείες δεν χορηγούνται με ιατρική παρακολούθηση, αλλά και πάλι χρειάζεται προσοχή και αυτο-παρακολούθηση. Οι αντιοξειδωτικές τροφές και τα συμπληρώματα είναι άμεσα διαθέσιμα στα περισσότερα φαρμακεία και ασφαλή για τη χρήση στο σπίτι.
(*) Τι είναι το οξειδωτικό στρες;
Πολύ δραστικά μόρια
δημιουργούνται και καταστρέφονται μέσα στο σώμα μας σε μια σταθερή βάση
κατά τη λειτουργία του. Αυτά τα μόρια είναι γνωστά ως ελεύθερες ρίζες.
Οι ελεύθερες ρίζες δημιουργούνται από περιβαλλοντικούς παράγοντες αλλά και από τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού. Σε έναν βαθμό ο οργανισμός τις χρησιμοποιεί για την άμυνά του (π.χ. για να καταστρέψει κάποιο βακτηρίδιο). Υπό κανονικές συνθήκες, ο οργανισμός διατηρεί αυτές τις ρίζες σε πολύ στενό έλεγχο και ισορροπία. Όταν αυτή η ισορροπία διαταραχτεί, έχουμε αυτό που ονομάζουμε οξειδωτικό στρες. Όταν συμβεί αυτή η απώλεια έλεγχου των ελεύθερων ριζών από τον οργανισμό αυτές επιτίθενται στα υγιή κύτταρά του τα οξειδώνουν και τα καταστρέφουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ απαντούμε στα σχόλια και τις ερωτήσεις σας